(طنزک عیدانه سال 99)
این قسمت
(عیدی دادن ور افتاد)
شب عید شده بود ودوباره عیدی دادن برای خانواده های پدری وهمچنین مادری خیلی سخت شده بود وبه هرطریقی بود از دادن عیدی صرفِ نظر کردند.آخه می دونید هر سال عمو وعمه وخاله ودائیشبهای عید که می شد ؛هرکدام بنحوی از عیدی دادن سرباز می زدند ؛مثلاً عمو هر بارکه می خواست به ما عیدی بدهد نمیدونم از خجالتش بود یا درآمدش کم بودویا .ازعیدیدادن طفره می رفت،ولی ازعید گرفتن بچه هاش خیلی هم راضی بنظر می رسید.یکروز از عموپرسیدم چی شده؟.چرا وقتی می خواهی به ما عیدی بدی((دل،دل می کنی))؟.هی اسکناسهای نو تا نشده رو تا یک قدمی ما میاری جلو وبعد دستتو می کشی عقب؟.حتماً پیشخودت می گی!!.حیف این اسکناس های نو نیست بدم بدست این وروجک ها!!.آخه این بچهجغله ها چی از عیدی می فهمند؟!.
عمو جون والا بخداماهم از پول گرفتن خوشمان می آید ؛چون ما هم مثل شما از اقتصاد یه چیزائی حالیمونهها!!.ماهم مثل شما بزرگترها طعم بی پولی رو کشیدیم ها!!.هرکی ندونِ شما که ازوضعیت ما خبر دارید که.هرچی نباشه شما که داداشتونو(بابا مو می گم) بهتر میشناسید!!.بقول معروف((هشتش گِرونهُ هشِ))اینطور نیست؟!.وهر وقت هم که ازش پولمی خوایم میگه ندارم ((این کف دستمِ که مونداره،اگه می تونی بکن)).
عمو درجوابم گفت:آرهوالا ماهم وضعمون همینطوریِ.برای همین هم هست که می خوام از امسال عیدی دادنوگرفتنو تو فامیل ور بیاندازم.
منهم گفتم: ولی عموجون اینکه به نفع شما بزرگترها وبه ضرر ما بچه ها میشه!!.تازه جواب پدر بزرگومادربزرگ را چی میدید؟.اونها نمی گند این رسم ورسومات رو نباید نادیدهگرفت؟!.
دیگه عمو جوابی به مننداد وبه حرف خودش عمل کرد وتا چند سالی هم به این ترتیب گذشتالبته برای آنها ،ولیپدرم کار خودش را می کرد وبه بچه های آنها عیدی می دادالبته کمتر از هرسال بود،ولی باز می داد. او فکر می کرد که با اینکارش حتماً ثروتمند می شود .اینطور کهنشد هیچ بلکه هر ساله بد بختر هم شدند البته عموها وعمه ها ودائی ها وخالهها.بقول قدیمیها که می گفتند)(ارحم ،ترحم))،((رحم کن تاخدا بهت رحم کند)).
درباره این سایت